De Nubische dorpen langsheen het Sudanese deel van de Nijl, tussen het Oude Dongola helemaal naar het noorden tot Wadi Halfa, ademenen peis en vree. Ze zijn bekend om hun gastvrijheid én om de in felle kleuren beschilderde poorten die de anders zo eenvoudige lemen huizen versieren. De geometrische figuren en hieroglyf-achtige afbeeldingen, bloemen en typische patronen steken mooi af tegen de kleuren van de woestijn en van de groene rivieroevers van de majesteuze Nijlrivier. Deze toegangspoorten, een beetje buiten proportie, halen hun inspiratie uit de grote bouwwerken die de voorouders van de dorpsbewoners bouwden rond de piramides, die met Egypte kunnen wedijveren.

Het typische Nubische huis is erg ruim, met meerdere grote kamers die de grote families én hun gasten zonder probleem herbergen. In het midden van elk huis is een open 'koer'. De schaduw van enkele grote bomen biedt koelte en beschutting aan de bewoners. De bevolking hier spreekt een andere taal dan de Arabische inwoners van Soedan, en hun manier van belijdenis van de Islam is een stuk gematigder. De vrouwen zijn hier trots en vrij, dragen geen sluiers en spreken je als reiziger zelfs rechtstreeks aan.  Het is niet ongewoon dat je bij een bezoek aan het dorp wordt binnengevraagd voor een kopje thee en een babbel. De Sudanezen staan bekend om hun gastvrijheid. Mocht je ooit de kans hebben om ze te ervaren, je zal ze nooit vergeten.