Botswana heeft zich sinds jaar en dag op de safari-aficionados gericht. Toerisme is na de diamant, de 2de bron van inkomsten voor Botswana. Zo is het land er in geslaagd enkele zeer prestigieuze lodges en safari organisaties aan te trekken. Die hebben op hun beurt voor een voortreffelijke natuurbescherming gezorgd. Botswana, dat is Afrika pur sang. Safari van de bovenste plank. Het is algemeen geweten, maar er gaat toch niets boven ervaring uit de eerste hand.

Botswana in januari. Niet onmiddellijk hét ideale seizoen, dat valt immers in onze lente en zomer. Toch zijn we twee weken lang van de ene verwondering in de andere gevallen.

Op de Duba Plains in het noorden van de machtige Okavango delta zijn we getuige van de onomfloerste en eeuwige strijd tussen jagers en prooidieren. Vier leeuwinnen lagen al een ganse dag met toegeknepen ogen, schijnbaar lui en ongeïnteresseerd, naar een kudde buffels te loeren. Onze gids konden ze echter niet verschalken. Als geen ander kent hij het leef- en jachtpatroon van deze gespierde dames. Hier in de Okavango zijn de leeuwen zo mogelijk nog gespierder dan elders in Afrika. Ze moeten immers ook een aardig afstandje kunnen zwemmen om de vele kreken en stromen over te steken. Bovendien zijn ze schijnbaar ook kieskeuriger. Liever één vette buffel op het menu, dan een handjevol mieterige impala's.

Bij valavond waren wij dan ook ter plaatse om hen een gecoördineerd plan ten uitvoer te zien brengen. Bloedernstig en met zulk een focus, dat ze onze aanwezigheid niet eens schenen op te merken. In de wilde natuur geldt het recht van de sterkste. Vier jonge, gespierde leeuwinnen krijgen een gezonde buffelman wel tegen de vlakte, maar niet voor lang. Wanneer hij dan nog eens door zijn kameraden wordt geholpen, moeten de koninginnen van de savanne de duimen leggen. Ere wie ere toekomt: de buffel is het gevaarlijkste dier van de Botswaanse bush!

Wie graag wat meer weet over deze eeuwige strijd tussen de buffels en leeuwen van de Okavango, raad ik graag The Last Lions en Relentless Ennemies aan van Dereck en Beverly Joubert. Dit koppel is 'photographers in residence' in Duba plains voor de National Geographic.

Het hoeft echter niet allemaal bloed en strijd te zijn. De volgende dag hadden we het geluk een leeuwin met 2 welpjes van een paar dagen oud te ontdekken.

De 3-daagse kanotocht op de Selinda Spilway, die de Delta verbindt met de Zibalianja Lagoon, is super. De natuur is er zo puur dat er elke minuut wel wat valt te beleven. En niet alleen de 'Big 5'. Wij zijn er zowaar vogelliefhebbers geworden. Onze absolute favoriet Numero Uno is de 'African Jacana'. Die wordt ook wel 'Jesus Bird' genoemd, omdat hij schijnbaar op het water kan lopen. Voor de wijze uil voelen we oprecht ontzag.

En tot slot. Botswana mag dan wel geen Angkor What of Parthenon als nationaal erfgoed hebben om te bezichtigen, het heeft wel een eeuwenoude geschiedenis. De bosjesmannen van de San-gemeenschap vertellen bij het avondvuur in hun kliktaal en spreekwoordelijke lachverhalen over hun goden en voorouders. Chapman’s Baobab, een reus van een baobab boom, zo ergens tussen de 3500 en de 5000 jaar oud, is hun getuige. Hij maakte dus wellicht de bouw van Stonehenge mee, de ijzertijd, Caesar, de geboortes van Christus en Mohammed, de Franse revolutie, de eerste man op de maan, de eerste Ipad en ... onze namiddagthee in zijn heerlijke schaduw. In 2016 splijtte deze prachtige boom echter in 2, wat haar bekendheid des te omvangrijker maakt.